Gaan

Echt terug kan natuurlijk wel, maar makkelijk is het niet. Immers, met een visum en een vliegticket op zak moet je wel heel goede redenen hebben om niet dat vliegtuig in te stappen. En niet jezelf volop in de dynamiek van de Stad der Steden te gooien.
Kortom: ik ga. Een maandje maar. Maar toch. Best eng, alles achterlaten; werk, huis, vriendin, vrienden. Maar juist dat maakt dat ik er enorm naar uitkijk. Niet om mensen achter te laten natuurlijk, maar puur het vooruitzicht om even totaal disconnected een maand jezelf te moeten redden. Goed, ik ken daar wel wát mensen. Maar om nou te zeggen dat het een gespreid bedje is... Nee, niet echt.

Via dit blog ga ik proberen om in elk geval wekelijks verslag te doen van mijn belevenissen, ervaringen, observaties en gevoel daarbij. Ik zie het al voor me; met een enorme beker latte macciato in de Starbucks dit weblog bijwerkend. Hoe metropolitaans kan het worden?

Later meer over mijn stage!

New York, ik kom eraan

New York New York. Zo heet het megalomane hotel in Las Vegas waar ik vorig jaar half verbaasd en half hoofdschuddend doorheen liep. Wat een waanzin. Ze hebben het zelfs voor elkaar gekregen om een heuse achtbaan dwars door het hotel te laten lopen.
Zulke achterlijkheden heb je niet in het echte New York, althans dat vermoed ik. De hoogste tijd om dat eens met eigen ogen te aanschouwen. En dan natuurlijk gelijk te proeven aan het echte metropolitane leven dat hoort bij deze stad die ook wel de navel van de wereld wordt genoemd. En aangezien ik toch 160 uur stage moet lopen voor de opleiding Metropool, die ik vanuit mijn werk bij de gemeente Amsterdam dit jaar volg, leek the Big Apple mij een aardige keuze.
Zo gezegd, zo gediggydaan.
Het eerste idee om de grote plas over te steken en mij een maand lang in het New Yorkse leven te storten ontstond ergens in het voorjaar. Ongelofelijk hoeveel tijd er dan nodig is om daadwerkelijk alles te regelen. Ik heb in elk geval een stageplek: bij de Manhattan Communmity Board nummer 4. Een soort wijkraad die burgers helpt bij het beinvloeden en verbeteren van hun leefomgeving. Daarover later meer. Het punt dat ik nu wil maken is dat ik zal proberen dit mooie blog af en toe te updaten. Dat schijnt ook via je mobiel te kunnen. Hoe metropolitaans! Ik hoop dat ik hiermee alvast een voorschot kan geven op het stageverslag en de verhalen bij thuiskomst.

Maar nu eerst op zoek naar een visum en een woning!