donderdag 25 december 2008

En toen was het stil

Terug in Nederland, Utrecht. Wat een rust! Geen continue stroom auto´s die voorbij suist, geen overdreven gillende sirenes die je uit je slaap houden. Gewoon rust, oliebollen, de HEMA en helaas ook lompe mensen die je per ongeluk aanstoten op straat en geen sorry zeggen.
Leegte, in het landschap, maar ook in de stad. De dichtheden zijn hier zoveel lager. De mensen zoveel eenvormiger, de omgeving zoveel meer voorspelbaar. Maar toch voel ik me hier nog steeds thuis.

Ik zal New York missen.

Toch wilde ik iedereen bedanken die dit blog heeft bijgehouden en vooral de mensen die reageerden op mijn schrijfsels, via het blog of via de mail. In totaal hebben maar liefst 128 unieke bezoekers een bezoek gebracht aan 160 Hours in New York. Daarbij zaten bezoekers uit Italië, Maleisië en zelfs Senegal. Ik heb het met veel plezier geschreven, soms moeizaam zoekend naar woorden, soms in één keer.

Nu ben ik bezig met een volgend schrijfsel: 160 Hours Community Boards in New York (voorlopige titel). Een inhoudelijk verslag van mijn stage bij Manhattan Community Board 4. Degenen die geïnteresseerd zijn kunnen dat laten weten met een reactie hieronder, een mailtje of wat dan ook. Als het lukt zal ik proberen het stuk hier ook downloadbaar te plaatsen.

Een gelukkig 2009 gewenst!

4 opmerkingen:

Unknown zei

Hi Joris,
En toen was het stil..., wederom heel herkenbaar. Toen ik na een jaar NYC destijds landde op schiphol vond ik het zo raar al die kleine autootjes rijdend tussen de strakke weilanden...en een bruine boterham met kaas, heerlijk.
Anyway, ontzettend leuk om jouw scherpe verhalen over NYC te lezen. Ik heb er van genoten. Erg interessant ook hoe daar met vergunningen wordt omgegaan.
Misschien moet je maar gewoon doorgaan met je blog om je grote stad NYC ervaringen blijvend te koppelen aan de situatie in Amsterdam. En zo nu en dan eens met een stel wat ervaringen en inzichten uitwisselen.Sluit me bij Stam's woorden aan: we hebben je inzichten enzo hard nodig.
Ik ben natuurlijk erg benieuwd naar wat je gaat schrijven, dus stuur maar op dat stageverslag!

Ik heb in ieder geval mede door jouw blog weer bedacht dat het weer eens tijd wordt een bezoek aan mn favoriete stad te brengen in 2009.

Gelukkig 2009 toegewenst en tot volgend jaar!

groet van Janine

jan-bert zei

dag joris,
rare vraag maar ben jij degene die onlangs een webcam naar ene jacob in amsterdam hebt verstuurd?

Joris zei

dag jan-bert,
een webcam naar jacob in amsterdam? nee kan ik me niet herinneren. ken wel iemand in amsterdam met dezelfde naam, maar die zit nu ook in NY... en hij heeft bij mijn weten geen webcam van mij opgestuurd gekregen.
vanwaar de interesse?
Gr Joris

Anoniem zei

Ha Joris,

Dat van die botte Nederlanders herken ik maar al te goed: Nederlanders beseffen veel te weinig in hoeverre botheid de norm is geworden in ons publieke domein. In dat opzicht kunnen we nog veel leren van die " oppervlakkige " en " materialistische " Amerikanen, zoals zij vooral door degenen die de VS niet zelf bezocht hebben worden genoemd. Natuurlijk zijn er wel oppervlakkige Amerikanen, maar het is geen gek idee als Nederlanders zouden ook eens de hand in eigen boezem kunnen steken

Peter